Standard ochrony małoletnich

Polityka ochrony dzieci w przychodni NZOZ „Prof-Med” Sp. z o.o. w Chełmie

1. Cel

Przychodnia NZOZ „Prof-Med” Sp. z o.o. w Chełmie (dalej „Przychodnia”) działa dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie poprzez stworzenie warunków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa, szacunku i godności małoletnim Pacjentom.

Jako podmiot medyczny zobowiązujemy się do ochrony dzieci przed wszelkimi formami nadużyć: fizycznych, seksualnych, emocjonalnych i zaniedbania.

Mając na uwadze powyższe, ustala się poniższe Standardy Ochrony Małoletnich przed krzywdzeniem.

2. Zakres

Niniejsza Procedura obowiązuje w Przychodni – we wszystkich placówkach oraz jednostkach organizacyjnych ww.

Standardy Ochrony Małoletnich to cztery zasady, których przyjęcie sprawia, że Przychodnia jest bezpieczna dla dzieci – jej personel potrafi zidentyfikować sytuacje stwarzające ryzyko krzywdzenia dziecka i podjąć działania profilaktyczne oraz interwencyjne.

Standardy obejmują regulacje w poniżej wskazanych obszarach:

Standard I. POLITYKA:

Przychodnia ustanowiła i wprowadziła w życie Politykę Ochrony Dzieci – przed krzywdzeniem.

Polityka Ochrony Dzieci jasno i kompleksowo określa:

a) zasady bezpiecznej rekrutacji do pracy w Przychodni,

b) zasady bezpiecznych relacji pracownicy – dziecko,

c) zasady reagowania na przypadki podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdzenia,

d) zasady ochrony wizerunku dziecka i danych osobowych dzieci,

e) zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych.

Standard II. PERSONEL:

Przychodnia monitoruje, edukuje i angażuje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci:

a) w ramach rekrutacji członków personelu pracujących z dziećmi prowadzona jest ocena przygotowania kandydatów do pracy z dziećmi oraz sprawdzane są ich referencje,

b) ustalone są zasady rekrutacji personelu pracującego z dziećmi w Przychodni, w tym obowiązek uzyskiwania danych z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym oraz informacji z Krajowego Rejestru Karnego i rejestrów karalności państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub odpowiadających im czynów zabronionych w przepisach prawa obcego) albo – w przypadkach wskazanych prawem – oświadczenia o niekaralności,

c) ustalone są zasady bezpiecznych relacji personelu z małoletnimi, wskazujące, jakie zachowania są niedozwolone, a jakie pożądane w kontakcie z dzieckiem,

d) ustalono zasady szkolenia pracowników na temat ochrony małoletnich przed krzywdzeniem oraz udzielania pomocy dzieciom w sytuacjach zagrożenia, w zakresie: rozpoznawania objawów krzywdzenia dzieci, procedur interwencji w przypadku podejrzeń krzywdzenia, odpowiedzialności prawnej pracowników, zobowiązanych do podejmowania interwencji,

e) ustalono zasady przygotowania personelu (pracującego z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami) do edukowania: dzieci na temat ochrony przed przemocą i wykorzystywaniem, rodziców/opiekunów dzieci na temat wychowania dzieci bez przemocy oraz chronienia ich przed przemocą i wykorzystywaniem,

f) ustalono zasady dysponowania materiałami edukacyjnymi dla dzieci i dla rodziców oraz aktywnego ich wykorzystania.

Standard III. PROCEDURY:

W Przychodni funkcjonują procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dziecka:

a) kierownik Przychodni sprawuje nadzór nad właściwym stosowaniem Standardów Ochrony Małoletnich w Przychodni oraz wykonywanie zadań przewidzianych ww. procedurami,

b) ustalone są procedury, które określają krok po kroku, jakie działanie należy podjąć w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka lub zagrożenia jego bezpieczeństwa ze strony personelu placówki, członków rodziny, rówieśników i osób trzecich. Personel zna te procedury, wie, czym one są i z jakich kroków się składają. Procedury są dostępne wszystkim pracownikom – wiadomo, gdzie je znaleźć. Każda osoba z personelu posiada informacje, komu zgłosić podejrzenie, że dziecko jest krzywdzone i kto jest osobą odpowiedzialną za prowadzenie interwencji,

c) osoby wyznaczone do prowadzenia interwencji są przeszkolone w tym zakresie i mają wsparcie instytucji w kontaktach z innymi służbami ochrony dzieci w podejmowaniu działań interwencyjnych oraz mają zapewnioną możliwość konsultowania przypadków budzących wątpliwości co do właściwego postępowania z innymi specjalistami,

d) prowadzony jest rejestr przypadków zgłoszeń dotyczących podejrzenia krzywdzenia dziecka oraz interwencji inicjowanych przez pracowników Przychodni,

e) dostępne są dane kontaktowe do lokalnych służb pomocowych i interwencyjnych. W Przychodni wyeksponowane są informacje dla dzieci na temat możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numery bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży.

Standard IV. MONITORING:

Przychodnia monitoruje i okresowo weryfikuje zgodność prowadzonych działań z przyjętymi standardami ochrony dzieci:

a) Polityka Ochrony Dzieci jest weryfikowana i aktualizowana – przynajmniej raz w roku, ze szczególnym uwzględnieniem analizy danych z rejestru przypadków i sytuacji związanych z wystąpieniem zagrożenia bezpieczeństwa dzieci,

b) w ramach weryfikacji Polityki placówka konsultuje się z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami.

3. Skróty i definicje.

Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka, przemoc wobec dziecka lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbanie.

Personel lub członek personelu – osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, wolontariusz, praktykant, stażysta.

Kierownik – reprezentant Przychodni który jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach Przychodni.

Dziecko – każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny a także rodzic zastępczy.

Zgoda rodzica dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych (w przypadku spraw istotnych dla dziecka oraz przy braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd opiekuńczy).

Ochrona dzieci – działania podjęte w odpowiedzi na konkretne sygnały dotyczące dziecka lub dzieci, które mogą doznawać krzywdy lub są wykorzystywane.

Przemoc fizyczna – celowe fizyczne krzywdzenie dziecka – obejmuje wszelkie zachowania, w których użyta jest siła fizyczna i które mają na celu spowodowanie bólu lub dyskomfortu. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki, rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne.

Zaniedbanie – brak zapewnienia podstawowych potrzeb życiowych (w tym społecznych) dziecka, gdy osoby odpowiedzialne mają środki, wiedzę i dostęp do usług, aby to zrobić. Dotyczy to m.in. jedzenia, ubrania, higieny, nadzoru lub schronienia, co może skutkować poważnym uszczerbkiem na zdrowiu lub rozwoju dziecka. Obejmuje ono również brak ochrony dziecka przed narażeniem na niebezpieczeństwo.

Przemoc seksualna lub wykorzystywanie seksualne – angażowanie dziecka w aktywność seksualną przez osobę dorosłą. Obejmuje zachowania fizyczne, np. dotykanie dziecka, jak i bez kontaktu fizycznego, np. podglądanie lub słowna agresja. Obejmuje także kontakty seksualne między znacznie starszym dzieckiem a młodszym dzieckiem lub jeśli jedna osoba obezwładnia inną niezależnie od wieku. Wykorzystywanie seksualne nie musi wiązać się z kontaktem, jest nim również np. angażowanie dzieci w tworzenie obrazów seksualnych, zmuszanie dzieci do oglądania obrazów o charakterze seksualnym lub oglądanie czynności seksualnych, zachęcanie dzieci do zachowania w sposób nieodpowiedni pod względem seksualnym lub uwodzenie dziecka w celu przygotowania go do wykorzystania poprzez zdobycie jego zaufania (w tym za pośrednictwem mediów społecznościowych). Przemoc seksualna i wykorzystanie seksualne obejmuje nieakceptowalne i niepożądane zachowania i praktyki, które nie stanowią katalogu zamkniętego.

Przemoc emocjonalna – akt powodujący naruszenie godności osobistej dziecka, ukierunkowany na wyrządzenie krzywdy, tj. poniżanie, krytykowanie, upokarzanie lub ośmieszanie dziecka, brak odpowiedniego wsparcia i uwagi, powodujące obniżenie jego poczucia wartości. Przemoc emocjonalna może obejmować zastraszanie – w tym zastraszanie w Internecie poprzez sieci społecznościowe, gry online lub telefony komórkowe – również przez rówieśników dziecka.

Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Dane szczególnej kategorii – m.in. dane dotyczące zdrowia, pochodzenia rasowego lub etnicznego, dane dotyczące wyznania, dane genetyczne, biometryczne, ujawniające poglądy polityczne, światopoglądowe, dane dotyczące seksualności lub orientacji seksualnej.

Zasady rekrutacji:

4.1. Za proces rekrutacji pracowników odpowiada osoba właściwa merytorycznie.

4.2. Podczas rekrutacji personelu bierze się pod uwagę m.in. wykształcenie, uprawnienia, kwalifikacje zawodowe, przebieg dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki oraz stosunek do wartości i misji Przychodni oraz do ochrony praw dzieci – w tym zapewnienia im szacunku i bezpieczeństwa.

4.3. Każdy kandydat/kandydatka do pracy lub współpracy w jakiejkolwiek innej formie (umowa cywilnoprawna, wolontariat, praktyka zawodowa, staż itp.) podlega weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

4.4. Kandydat/kandydatka mający bezpośredni kontakt z dzieckiem ma obowiązek dostarczyć informacje z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.

4.5. Szczegółowo proces rekrutacji opisuje Procedura „Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu”.

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka oraz symptomy krzywdzenia dzieci:

5.1. Personel Przychodni posiada stosowną wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.

5.2. Czynniki ryzyka związane z dzieckiem, jego rodziną i środowiskiem – to w szczególności:

wiek – młodsze dzieci są bardziej narażone na krzywdzenie ze strony opiekunów,
płeć, w przypadku wykorzystywania seksualnego częściej dotyczy dziewczynek,
niepełnosprawność, choroby przewlekłe, choroby psychiczne,
doświadczanie przemocy przez rodziców, przemoc wobec innych członków rodziny,
uzależnienie rodziców, nieodpowiednie metody wychowawcze,
izolacja społeczna, deprywacja, ubóstwo, przemoc, patologia w środowisku zamieszkania rodziny.

5.3. Czynniki ryzyka podczas udzielania świadczeń zdrowotnych to w szczególności:

potencjalne sytuacje ryzyka: badanie dziecka, bez obecności innej osoby dorosłej – innego członka personelu lub rodzica/opiekuna, samodzielne wykonywanie czynności higienicznych przy dziecku,
niezgłaszanie zachowań, które mogą naruszać dobro dziecka i pozwalanie na niezgłaszanie niepokojących praktyk w tym zakresie,
niezwracanie uwagi na potrzeby dziecka np. wymuszanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych, mimo wyraźnego sprzeciwu,
używanie agresywnego, wulgarnego języka, obrażanie innych członków personelu medycznego lub obrażanie rodzica/opiekuna – w obecności dziecka,
nieodpowiednie relacje dziecko – dorosły – nadużywanie pozycji autorytetu,
dyskryminowanie i nierówne traktowanie,
dbanie o reputację i unikanie skandali prowadzące do przemilczenia incydentów,
nieznajomość procedur i wytycznych.

5.4. Symptomy krzywdzenia dzieci:

NADUŻYCIA FIZYCZNE:

Możliwe wskaźniki fizyczne:

Zadrapania,

Ślady ugryzień lub siniaki,

Oparzenia, np. papierosowe,

Nieleczone urazy,

Złamane kości.

Możliwe wskaźniki behawioralne:

Tendencje do samookaleczania,

Ciągłe próby ucieczki,

Agresja lub wycofanie,

Strach przed powrotem do domu,

Nieuzasadniony strach przed dorosłymi.

NADUŻYCIA EMOCJONALNE:

Możliwe wskaźniki fizyczne:

Nagłe zaburzenia mowy,

Moczenie i brudzenie łóżka,

Oznaki samookaleczenia,

Słabe relacje z rówieśnikami.

Możliwe wskaźniki behawioralne:

Zachowanie wymagające uwagi,

Kołysanie, ssanie kciuka,

Strach przed zmianami,

Chroniczna ucieczka.

ZANIEDBYWANIE:

Możliwe wskaźniki fizyczne:

Ciągły głód,

Narażenie na niebezpieczeństwo, brak nadzoru,

Nieodpowiednie/niewłaściwe ubranie,

Niedostateczna higiena,

Nieleczone choroby.

Możliwe wskaźniki behawioralne:

Zmęczenie, bezradność,

Słabe relacje z rówieśnikami,

Niskie poczucie własnej wartości,

Kompulsywne kradzieże, żebranie.

NADUŻYCIA SEKSUALNE:

Możliwe wskaźniki fizyczne:

Dziecko może skarżyć się na bolesność, ból lub krwawienie w swoich „częściach intymnych”,

Składanie propozycji seksualnych dorosłym lub innym dzieciom,

Ból przy oddawaniu moczu,

Trudności w chodzeniu lub siedzeniu,

Anoreksja/bulimia,

Nadużywanie substancji psychoaktywnych/narkotyków.

Możliwe wskaźniki behawioralne:

Depresja,

Nieodpowiedni język i/lub wiedza seksualna nieadekwatna do wieku,

Składanie propozycji seksualnych dorosłym lub innym dzieciom,

Niska samoocena,

Strach przed ciemnością,

Niechęć do zbliżania się do kogokolwiek.

5.5. Wobec zidentyfikowania czynników ryzyka personel medyczny podejmuje adekwatne działania profilaktyczne.

5.6. W przypadku identyfikacji symptomów krzywdzenia dziecka, personel podmiotu medycznego podejmuje działania interwencyjne opisane w punkcie 6.

5.7. Personel – w granicach swych uprawnień i możliwości – monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.

5.8. Ustanawia się Kodeks Bezpiecznych Relacji Pacjent (dziecko) – Personel Medyczny Przychodni.

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka:

6.1. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania:

6.1.1. popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem),

6.1.2. doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, poniżanie,

6.1.3. doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).

6.2. Określono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:

6.2.1. osoby dorosłe (personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych),

6.2.2. inne dziecko.

6.3. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu i następnie wypełnia Kartę interwencji.

Procedura interwencji w przypadku krzywdzenia:

7.1. W przypadku powzięcia przez pracownika podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji Koordynatorowi ds. Ochrony Dzieci, który wypełnia Kartę Interwencji i przekazuje informację o zdarzeniu Kierownikowi.

7.2. Po uzyskaniu informacji, Kierownik – w zależności od okoliczności ujawnionej sytuacji krzywdzenia dziecka – informuje przedstawiciela ustawowego/opiekuna dziecka o sytuacji opisanej w pkt 7.1.

7.3. Wyznaczona przez Kierownika osoba sporządza opis sytuacji dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, pracownikami i rodzicami oraz opracowuje plan pomocy małoletniemu.

7.4. Plan pomocy małoletniemu powinien zawierać wskazania dotyczące:

a) podjęcia przez Przychodnię działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji,
b) wsparcia, jakie zaoferuje dziecku placówka,
c) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.

Postępowanie w przypadku podejrzenia przemocy – w przypadku naruszenia ze strony rodzica lub opiekuna:

8.1. W przypadku podejrzenia zagrożenia życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu dziecka w wyniku stosowania wobec niego przemocy domowej, także wobec faktu, że w rodzinie są lub mogą być inne dzieci, należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer 112. Za poinformowanie służb jest odpowiedzialny członek Personelu, który jako pierwszy powziął informację o zdarzeniu. Pracownik ten zobowiązany jest także do sporządzenia Notatki służbowej i przekazania ww. Koordynatorowi ds. Ochrony Dzieci. Koordynator ds. Ochrony Dzieci, wypełnia Kartę Interwencji oraz informuje o zdarzeniu Kierownika.

8.2. W przypadku podejrzenia, że opuszczenie przez dziecko Przychodni w obecności rodzica lub opiekuna prawnego lub innej osoby bliskiej będzie mu zagrażało, należy uniemożliwić oddalenie się dziecka, zawiadomić Policję i niezwłocznie wystąpić do sądu rodzinnego o wydanie odpowiednich zarządzeń opiekuńczych.

Podejrzenie popełnienia przestępstwa:

9.1. W przypadku interwencji dotyczącej podejrzenia popełnienia przestępstwa, w tym czynu karalnego przez osobę poniżej 17 roku życia na szkodę dziecka należy sporządzić pisemne Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do Prokuratury właściwej dla miejsca popełnienia przestępstwa lub w przypadku braku możliwości ustalenia miejsca popełnienia przestępstwa właściwej dla miejsca zamieszkania dziecka lub w przypadku braku możliwości ustalenia miejsca zamieszkania dziecka właściwej dla siedziby Przychodni (Prokuratura Rejonowa w Chełmie).

Przemoc domowa:

10.1. W przypadku podejrzenia stosowania przemocy domowej lub zgłoszenia dokonanego przez świadka przemocy domowej, należy wszcząć procedurę Niebieskiej Karty.

10.2. Osoba wszczynająca procedurę dokonuje wstępnej diagnozy sytuacji w związku z zaistnieniem uzasadnionego podejrzenia stosowania przemocy domowej i przeprowadza rozmowę z osobą doznającą przemocy domowej, a także, w miarę możliwości, z osobą stosującą przemoc. Następnie wypełnia formularz Niebieska Karta – A.

Inne formy krzywdzenia nie stanowiące przemocy domowej ani przestępstwa:

11.1 W przypadku, gdy doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka lub doszło do innego zagrożenia dobra dziecka ze strony rodziców lub opiekunów prawnych należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka.

11.2 Gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej lub nie wiemy, jak je zakwalifikować – należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację rodziny.

Krzywdzenie ze strony personelu Przychodni:

12.1. W przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka przez personel Przychodni, osoba, która dostrzegła krzywdzenie przekazuje informację o tym fakcie bezpośrednio Koordynatorowi ds. Ochrony Dzieci. W powyższej sytuacji podejmuje się kroki interwencyjne zależne od okoliczności zdarzenia:

gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka należy przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem lub współpracownikiem,
gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne lub się powtarza, następuje rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia.

O podjęciu ww. kroków decyduje Kierownik.

Sytuacje niejasne i wątpliwe:

13.1. W przypadkach niejasnych lub wątpliwych osoba odpowiedzialna za interwencję konsultuje sprawę z co najmniej dwiema osobami z Personelu, w tym, jeśli ma taką możliwość z psychologiem. Osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji może rozmawiać z osobami zaangażowanymi, w tym dzieckiem, osobą podejrzewaną o krzywdzenie i świadkami.

Postępowanie w przypadku podejrzenia przemocy – w przypadku naruszenia ze strony innego dziecka:

14.1 W przypadku krzywdzenia małoletniego przez innych małoletnich obowiązkiem personelu jest bezpośrednia, natychmiastowa reakcja na akty agresji i przemocy, przede wszystkim przerwanie agresji lub przemocy i rozmowa z ofiarą i sprawcą przemocy, nakłonienie sprawcy do zadośćuczynienia.

Z powyższych czynności sporządza się Notatkę służbową, którą należy przekazać Koordynatorowi ds. Ochrony Dzieci.

14.2. Małoletniemu będącemu ofiarą przemocy zapewnia się pomoc psychologiczno – pedagogiczną zgodnie z jego potrzebami.

14.3. Z małoletnim, który był ofiarą przemocy uprawniony pracownik omawia przebieg zdarzenia ukierunkowując rozmowę na to, jak sobie radzić w trudnych sytuacjach, jak reagować na krzywdzenie i komu zgłaszać, gdy dochodzi do takiego krzywdzenia.

14.4. W przypadku, gdy sprawca agresji/przemocy jest nieznany, Kierownik po rozpoznaniu sprawy informuje rodziców/opiekunów prawnych poszkodowanego dziecka o możliwości zawiadomienia policji lub sam zawiadamia policję.

14.5. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia na jego szkodę ze strony innego dziecka o ustalonej tożsamości, należy wystąpić do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.

Każdy przypadek podjęcia interwencji podlega zgłoszeniu i odnotowaniu w rejestrze.

Rejestr prowadzi Kierownik Przychodni.

Szczegółowo zakres postępowania interwencyjnego został opisany w Interwencji.
Algorytm postępowania w przypadku, gdy dziecko ujawnia krzywdzenie lub uzyskujemy informację z innych źródeł (np. rówieśnicy, obserwacja własna):

Dziecko doświadcza przemocy domowej >> procedura Niebieskiej Karty >> odnotowanie faktu podjęcia interwencji w Rejestrze,
Dziecko jest zaniedbane (głodne, nieleczone, nie posiada odpowiedniej odzieży) >> wniosek o wgląd w sytuację rodziny >> odnotowanie faktu podjęcia interwencji w Rejestrze,
Popełniono przestępstwo na szkodę dziecka >> pisemne zawiadomienie Policji lub Prokuratury >> odnotowanie faktu podjęcia interwencji w Rejestrze.

Zasady bezpiecznych relacji dzieci – pacjenci a personel medyczny (w tym w wersji dla dzieci) zostały opisane w Kodeksie Bezpiecznych Relacji Pacjent (Dziecko) – Personel Medyczny.

18.1. Zasady zostały napisane zarówno dla personelu i osób dorosłych, jak i w wersji dostępnej dla dzieci.

Zasady ochrony danych osobowych oraz szczególnej kategorii:

19.1. Przychodnia zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych i szczególnej kategorii dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

19.2. Przychodnia uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.

19.3. Personelowi Przychodni nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie Przychodni bez pisemnej zgody przedstawiciela ustawowego dziecka.

19.4. W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, personel Przychodni może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do przedstawiciela ustawowego dziecka – bez wiedzy i zgody ww.

19.5. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda przedstawiciela ustawowego na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

19.6. Przychodnia przechowuje materiały zawierające wizerunek dzieci w sposób zgodny z prawem i bezpieczny dla dzieci:

a) nośniki analogowe zawierające zdjęcia i nagrania przechowywane są w zamkniętej na klucz szafie, a nośniki elektroniczne zawierające zdjęcia i nagrania są przechowywane w folderze chronionym z dostępem ograniczonym do osób uprawnionych przez Kierownika,
b) nośniki są przechowywane przez okres wymagany przepisami prawa o archiwizacji,
c) nie przechowuje się w Przychodni materiałów elektronicznych zawierających wizerunki dzieci na nośnikach nieszyfrowanych ani mobilnych, takich jak telefony komórkowe i urządzenia z pamięcią przenośną (np. pendrive),
d) zabronione jest używanie przez pracowników osobistych urządzeń rejestrujących (tj. telefony komórkowe, aparaty fotograficzne, kamery) w celu rejestrowania wizerunków dzieci,
e) wizerunek dzieci może być utrwalany jedynie przy wykorzystaniu urządzeń rejestrujących należących do Przychodni lub podmiotu zewnętrznego, z którym została zawarta umowa na przetwarzanie wizerunku dzieci.

Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych:

20.1. Dostęp do Internetu na terenie podmiotu medycznego:

20.1.1. Infrastruktura sieciowa Przychodni umożliwia dostęp do Internetu wyłącznie personelowi.

20.1.2. Rozwiązania organizacyjne przyjęte w Przychodni bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa.

20.1.3. Przychodnia odpowiada za monitorowanie ruchu sieciowego na terenie Przychodni, zabezpieczenie sieci internetowej przed treściami niebezpiecznymi oraz zgłaszanie nieetycznych incydentów do CERT.

20.2. Zasady korzystania z telefonów komórkowych oraz innych urządzeń elektronicznych (typu tablet, odtwarzacz muzyki, laptop) na terenie podmiotu medycznego:

20.2.1. Pacjent ma prawo korzystać na terenie Przychodni z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych, o ile korzystanie z ww. urządzeń nie zakłóca spokoju innych Pacjentów oraz korzystanie z ww. urządzeń nie wpływa negatywnie na proces diagnostyczno-terapeutyczny.

20.2.2. Pacjenci – w przypadku pacjentów małoletnich – posiadają telefony komórkowe oraz inny sprzęt elektroniczny za zgodą rodziców/opiekunów prawnych.

20.2.3. Przychodnia nie ponosi odpowiedzialności za zaginięcie lub zniszczenie, czy kradzież sprzętu.

20.3. Zakaz filmowania, fotografowania oraz nagrywania dźwięku na jakichkolwiek urządzeniach elektronicznych:

20.3.1. Nagrywanie dźwięku i obrazu za pomocą telefonu lub innych urządzeń jest możliwe jedynie za wyraźną zgodą osoby nagrywanej lub fotografowanej.

Niedopuszczalne jest nagrywanie lub fotografowanie czynności medycznych oraz innych pacjentów.

20.3.2. Szczegółowo sposób postępowania został opisany w Procedurze „Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i urządzeń elektronicznych”.

Monitoring:

21.1. Kierownik Przychodni jest odpowiedzialny za realizację i propagowanie Standardów Ochrony Małoletnich przed krzywdzeniem.

W ramach delegowania uprawnień może też wyznaczyć inną osobę do realizacji tych zadań.

21.2. Osoba, o której mowa w pkt. 21.1., jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Standardów, za reagowanie na sygnały naruszenia Standardów, prowadzenie rejestru zgłoszeń oraz za proponowanie zmian w Standardach.

21.3. Osoba odpowiedzialna za realizację i propagowanie Standardów ochrony małoletnich przeprowadza wśród pracowników Przychodni raz na 12 miesięcy, ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów (przy uwzględnieniu pytań opisanych w Ankiecie ewaluacyjnej kierowanej do wszystkich pracowników, w której pracownicy mogą proponować zmiany oraz wskazywać naruszenia Standardów).

21.4. Na podstawie przeprowadzonej ankiety osoba odpowiedzialna za realizację i propagowanie Standardów Ochrony Małoletnich sporządza raport z monitoringu, który następnie przekazuje Kierownikowi.

21.5. Kierownik na podstawie otrzymanego raportu wprowadza do Standardów niezbędne zmiany i ogłasza je pracownikom, dzieciom i ich rodzicom/opiekunom.

Wejście w życie polityki oraz informowanie:

22.1. Polityka wchodzi w życie z dniem 15.08.2024 r.

22.2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla personelu, w szczególności poprzez umieszczenie na stronie internetowej.

22.3. Za udostępnienie aktualnej wersji Polityki Ochrony Dzieci oraz Kodeksu Bezpiecznych Relacji odpowiada Kierownik Przychodni lub inna osoba wskazana przez niego.

Załączniki:

załącznik nr 1 – Standard postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony rodzica/opiekuna lub innych osób dorosłych.
załącznik nr 2 – Standard postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony personelu.
załącznik nr 3 – Standard postępowania w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko.
załącznik nr 4 – Karta interwencji.